Son éducation
Quelques conseils pour son éducation
Même jeune, votre chiot possède déjà de solides bases : il répond à son nom, revient lorsque vous l’appelez, comprend le mot « non », connaît l’ordre « assis » et commence à marcher en liberté.
Son arrivée dans votre foyer, comme pour un enfant, peut être une source de stress, d’inquiétude ou de désorientation. Dans un premier temps, rassurez-le, consolez-le, parlez-lui avec douceur. Soyez sa référence, son repère, son roc.
Ne lui demandez pas trop à la fois. Au début, évitez les foules et les environnements trop bruyants. Adoptez cette devise :
« Demander souvent, se contenter de peu, récompenser toujours et beaucoup. »
Adaptez la sanction à la faute, de manière ferme et immédiate : même une minute plus tard, c’est trop tard, il doit associer l’action à la conséquence. Ne criez pas et expliquez-lui toujours : il comprend bien plus que vous ne l’imaginez. Dans 99 % des cas, un « NON » ferme suffit.
Soyez constant : ce qui est interdit le reste toujours, ce qui est autorisé aussi. Il apprendra vite les limites si elles sont stables et cohérentes.
Partagez votre vie avec lui : jeux, exercices, promenades… il adore ça ! Avec un peu d’entraînement, il y a de fortes chances que vous soyez fatigué avant lui.
Dès que son programme de vaccination est complet (vers 3-4 mois), participez avec lui à quelques séances d’éducation canine — en choisissant bien le club. Il y apprendra discipline et socialisation avec ses congénères, dans un cadre sûr et positif. Mais souvenez-vous : son éducation, c’est vous qui la construisez au quotidien, pas seulement lors des cours.
Gardez à l’esprit que votre chiot apprend vite, le bon comme le moins bon. Il grandira vite : dès maintenant, demandez-lui ce que vous attendrez de lui dans 6 mois ou 1 an. Respectez-le, aimez-le, soignez-le, veillez sur lui… et il fera de même pour vous.
Restez positifs et compréhensifs. Les punitions excessives ou répétitives ne feront que le rendre anxieux, craintif, soumis ou méfiant, et parfois même agressif. Donnez des ordres clairs, encouragez-le, récompensez-le.
N’oubliez pas : le Tervueren est un chien de berger, donc un gardien. Il vous alertera de tout ce qui lui semble suspect. Ne le grondez pas lorsqu’il fait son « travail ». Félicitez-le, identifiez la cause, puis rassurez-le en lui indiquant si cette « intrusion » est acceptée… ou non.
Enkele tips voor zijn opvoeding
Zelfs op jonge leeftijd heeft uw pup al een goede basis: hij reageert op zijn naam, komt terug wanneer u hem roept, begrijpt het woord “nee”, kent het commando “zit” en begint los mee te wandelen.
Zijn komst in uw gezin kan, net als bij een kind, stress, onzekerheid of verwarring veroorzaken. Stel hem in het begin gerust, troost hem, spreek hem zachtjes toe. Wees zijn referentiepunt, zijn houvast, zijn rots.
Vraag niet te veel ineens. Vermijd in het begin drukke plaatsen en lawaaierige omgevingen. Hanteer deze regel:
“Vaak vragen, tevreden zijn met weinig, altijd en royaal belonen.”
Pas de straf aan de fout aan, op een ferme maar onmiddellijke manier: zelfs één minuut later is te laat — hij moet de handeling met de consequentie kunnen verbinden. Schreeuw niet en leg hem altijd uit wat er mis was: hij begrijpt meer dan u denkt. In 99% van de gevallen volstaat een stevig “NEE”.
Wees consequent: wat verboden is, blijft verboden; wat toegestaan is, blijft toegestaan. Hij zal snel de grenzen begrijpen als ze stabiel en consequent blijven.
Deel uw leven met hem: spelletjes, oefeningen, wandelingen… hij is er dol op! Met wat training is de kans groot dat u eerder moe bent dan hij.
Zodra zijn vaccinaties volledig afgerond zijn (rond 3-4 maanden), ga dan samen naar een paar lessen hondentraining — kies wel een goede club. Daar leert hij discipline en vooral socialisatie met soortgenoten, in een veilige en positieve omgeving. Maar onthoud: zijn opvoeding doet u elke dag, niet alleen tijdens de lessen.
Bedenk dat uw pup snel leert, zowel goede als minder goede dingen. Hij groeit snel: vraag hem nu al wat u over 6 maanden of een jaar van hem verwacht. Respecteer hem, hou van hem, verzorg hem, waak over hem… en hij zal hetzelfde voor u doen.
Blijf positief en begripvol. Overmatige of herhaalde straffen maken hem alleen maar angstig, onzeker, onderdanig of wantrouwig, en soms zelfs agressief. Geef duidelijke commando’s, moedig hem aan, beloon hem.
Vergeet niet: de Tervuerense Herder is een herdershond, dus ook een waakhond. Hij zal u waarschuwen voor alles wat hem verdacht lijkt. Straf hem niet wanneer hij zijn “werk” doet. Prijs hem, achterhaal de oorzaak en stel hem gerust door duidelijk te maken of deze “indringer” welkom is… of niet.